زندگينامه عبدالعلي اديب

عبدالعلي اديب برومند در بيست و يكم خرداد ماه 1303در زادگاهش شهر« گـز» از شهرستان برخوار اصفهان زاييده شده است .پدرش مرحوم مصطفي قليخان برومند از خوانين گـز بود كه از حسن خط و مقدمات زبان عربي و آگاهي هاي تاريخي بهره داشت . به زبان فرانسه مسلـّط واز جمله تجدد طلبان عصر بود، هيچ گاه شغل دولتي نپذيرفت و به كار مِلكداري و كشاورزي اكتفا نمود . مادرش مرحوم رباب غفار دخت ، خواهر بزرگ استاد حيدر عليخان برومند بود كه از سواد خــوانــدن و نــوشتن بـي بـهره نبود ، در خـانـه داري و تنظيم امـور اقتصادي خـانـواده زني لياقت مند و با شخصيّت به شمار مي رفت كه درباره تحصيلات فرزندان هم ، پي گيري و علاقه مندي كامل از خود نشان ميداد . عبدا لعلي اديب برومند در سن شش سالگي نزد معلم سرخانه كه « ملا قنبر» نام داشت و مكتب دار بـود ، خـوانـدن و نوشتن را آغــاز كرد و پس از دو سال به اصفهان آمـد ونخست دو سه ماه در مدرسه « قدسيه» درس خواند وسپس در دبيرستان « فرهنگ» كه مديرش روانشاد « مجيد مير احمدي » از پيشگامان آموزش و پرورش اصفهان بود نام نويسي كرد و از كلاس سوم ابتدايي تا سوم متوسطه در آن دبيرستان به تحصيل پرداخت . پس از دريافت سيكل به دبيرستان« صارميه » اصفهان رفت و در رشتهُ ادبي ديپلم گرفت و در شهريور ماه 1321 به منظور ادامه تحصيل به تهران رفت و در سال 1324 موفـّـق به گرفتن ليسانس در رشته حقوق قضائي از دانشكده حقوق گرديد. اديب برومند در سال 1325 از وزارت دادگستري ابلاغي براي شغل دادياري دادگستري اردبيل دريافت كرد ولي از پذيرفتن سِِِِِمَت قضائي اعـراض نمود و تقاضاي صدور پـروانـه كارآموزي وكالت دادگستري كرد و دو سال بعد بطور مستقـل به عنوان وكيل پايه 1 دادگستري مشغول كار شد؛ وي سالها وكيل بانك ملـّي در ايران بود و وكالتهاي متفرق را كمتر مي پذيرفت و در اين حرفه همواره براي احقاق حقوق مي كوشيد. اديب برومند در ظرف مدتي كه در دانشكده حقوق تحصيل مي كرد نسبت به تكميل معلومات ادبي و پرورش دادن طبع شاعري خود غافل نبود بلكه با كوشش بسيار شمار فراواني از متون معتبر نظم و نثر پارسي را با دقت تمام مطالعه نمود و در شعر و ادب به ممارست پرداخت و به زبان عربي و فرانسه نيز به خوبي آشنايي پيدا كرد . اديب تا سن 16 سالگي به نثر نويسي اهتمام مي ورزيد ولي از 17 سالگي بيشتر به شعر و شاعري روي آورد وبا علاقه و دلبستگي به شاعران و اشعارشعراي دوران مشروطه خواهي براي ادامهُ آن سبكِ نوپا از جهت موضوع و مطلب كه ديرينگي نداشت و ابتلا آت زمان را موضوع شعر قرار ميداد پس از حادثه سوم شهريور ماه 1320 و اشغال ايران به وسيله متـفـقـيـن در جنگ جهاني دوم ، به سرودن شعرهاي سياسي و ميهني پرداخت . موضوع اين اشعار حمله به اشغال كنندگان ايران و مخالفت با عـوامـل بيگانه يعني هواداران شوروي و انگليس و انـتـقـاد از ديكتاتوري دوران رضا شاه و تقويت آزاديخواهي و استقلال طلبي و حسِِِّ وطن خـواهـي در مـردم ايران بود كه در جـرايـد و مجلات كشور منتشر ميشد و افـزون براين اديب به دسته ها و حزبهاي دست نشاندهُ بيگانگان نيز با حربهُ شعر و زبان قلم به جنگ و ستيز ادامه مي داد ، چنان كه در غائله ي آذربايجان و زمزمهُ تجزيه طلبي در آن سامان به شدّت برضد حزب دموكرات آذربايجان و حكومت « سيد جعفر پيشه وري » مـبـارزهُ قـلمي و شعري را آغـاز نمود كـه تـا پـايـان حـادثـه و بعد از آن از اين حملات دست نكشيد . اديب برومند از آبانماه 1328 كه جبهه ملي ايران به رهبري زنده ياد « دكتر محمد مصدق » بنيان گذاري شد و نهضتِ « ملي كردن صنعت نفت در سراسر ايران » جنب و جوش خاصي پديد آورده بود، از هـواداران سر سخت نهضت ملي ايران گـرديـد و با سرودن اشعار ميهني و سياسي به ياري و همگامي جبهه ملي و اين نهضت ضد استعماري پرداخت و با نفوذ سياسي انگليس و تحريكات روسيهُ شوروي در آويخت ؛ بعد از كودتاي شوم 28 مرداد 1332 با حكومت كودتا به مبارزه برخاست و پس از تشكيل دورهُ دوم فعاليتهاي جبهه ملي از روز نخست در شمار پايه گذاران اين جبهه با حكومت ديكتاتوري « محمد رضا شاه » مخالفت نمود و در نتيجهُ مبارزه با استبداد سه بار زنداني گرديد – هنگام تجديد فعاليت جبهه در سال 1327 عضو شوراي مركزي جبهه ملي بود و به اتفاقِ هم مسلكان خود در حزب ايران و جبهه ، با خيزش ملت قلماً و قدمـاً همگامي كرد و در اين راه پايبندي خود را به اصالت انقلاب و انتقاد از انحرافات زيان بخش آن نشان داد . در سال 1373 با همراهي چند تن از همفكران ، بار ديگر به ادامهُ فعاليتهاي سياسي جبهه ، پس از مدتي تعطيل اقدام كرد و از وقفه يي كه در اين مسير پيش آمده بود جلوگيري نمود. باري سخن كوتاه ، اديب برومند مدت شصت سال با قلم و قدم در راهِ سر بلندي ايران و آزادي و ضديت با استبداد و استعمار كوشيده و بيشترين قسمت اشعارش ميهني و سياسي و ملي است . اديب در ارديبهشت ماه 1326 با خاله زادهُ خود « فرنگيس امينـي » فرزند « حاج عبدالـلـّه امينـي سدهي » پيوند زناشوئي بست و از وي سه فرزند به نام « جهانشاه » ،«پوراندخت » و« شهريار » گرديد كه اولي دندانپزشكِ متخصص در جراحي لثـه و موسيقيـدان است و دومي وكيل دادگستري و محقق ادبيات و سومين مدير و مؤسّس شركت بازرگاني بازار كوشان ايران و داراي ليسانس در رشتهُ مديريت بازرگاني بين اللملي است . همسر اديب برومند بانوئي ديندار ، نيكوكار و روشن انديش است و با شوهر خود همفكري و صميميت و سازگاري كامل دارد . برومند چندين بار به اروپا و يكبار به آمريكا و مصر سفر كرده و در سال 1355 به اتفاق دائـي خـود مرحوم حاج حـيـدر عليخان برومند بـه زيارت كعبه و حج تمتـّـع نـايـل گرديده و دوبار نيز به فيض حـّج عـُمره توفيق حاصل كرده است .



آثار شعري چاپ شده اديب برومند از اين قرار است :

1 - « ناله هاي وطن » شامل اشعاريست كه به مناسبت حــادثـه سوم شهريـور ماه 1320 و دفاع از استقلال كشور و آزادي ملت سروده شده است .

2 - « پيام آزادي » درباره حمايت از كشورهاي استعمارزده و رهبران استقلال طلب آنان و نيز مخالفت با خشونت و جنگ و هـواداري از حقوق بشر است .

3 - « درد آشنا » كه قسمتي از غزلهاي عاشقانه ، عرفاني ، سياسي ست .

4 - « سرود رهايي » مشتمل بر اشعاريست در هـواداري از نهضت ملي شدن نفت و طردِ سياست استعماري و نكوهش كودتاي 28 مرداد و مبارزه با نظام ديكتاتوري شاه .

5 - « راز پرواز » در بردارندهُ شعرهاي مذهبي است كه داراي صبغهُ حماسي ميباشد .

6 - «مثنوي اصفهان» درباره اوصاف شهرتاريخي اصفهان و ويژگيهاي گوناگون آن است .

7 - « حاصل هستي » كـه عبارت است از انواع شعر مانند مـثـنـوي ، قصيده ، غــزل و ... درباره مطالب گوناگون ( اخيراً به چاپ رسيده ) .



آثار تحقيقي اديب برومند عبارتست از :

1 – تصحيح « خرد نامه » نگارش ابوا لفـضـل يوسف بن علي مستوفي كه به وسيله انجمن آثار ملي به چاپ رسده است .

2 – تصحيـح ديــوان خـواجـه حـافظ شيـرازي بـا مقابـلـه دو چـاپ معتبر( قـزويني – غـنـي) و(خــانلـري) با يك نسخهُ خطي مورخ 874 به خط پير حسيـن كاتب .

3 – هنر قـلـمـدان در تعريف و توصيف ساخت و ساز اين پـديـدهُ هنري و سبك كـار جمعي از استادان قلمدان نگاري .

4 – تصحيح « داستان سياووش و رفتن گيـو به تركستان براي آوردن كيخسرو » از شاهنامه فردوسي .

5 – تصحيح داستان « رستم و اسفنديار» به پيوست «هفتخان اسفنديار» ازشاهنامه فردوسي.

6 – مجموعه مقالات به نام « طراز سخن» در موضوعهاي ادبـي ، هنري و سياسي كه زير چاپ است .

7 – كتاب « بـه پيشگـاه فـردوسـي» دربــاره شخصيت ادبـي و مـلـّي فـردوسـي بــه پـيـوست شعرهاي اين سراينده در گراميداشت آن شاعر بزرگ .

8 – تصحيح و چاپ تـذكـرهُ « خلاصهُ الاشعار و نتايج الافكار» بـه قلم تقي ا لـدين كـاشـانـي متخلص به « ذكري» (قسمت معاصران) .

9 – كوشش بـراي چاپ كتاب مصـّور « تاريخ جهانگشاي نادري » ( از مجموعه شخصي) كـه از لحاظ چگونگي تصاوير منحصر به فرد است و نوشتن پيشگفتاري بر آن .

10– كوشش بـراي چـاپ ديـوان حـافظ منسوب بـه خط « ميرعماد حسني » مورخ 1008 و نوشتن پيشگفتاري برآن . در پايان شايد لازم به يادآوري ست كه اديب برومند در خطـّاطـي هم ممارست كرده و شكسته نستعليق را خوش مي نويسد .